khial

• معرفی شرکت سهامی

شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. ثبت شرکتها شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود.ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد
شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود:شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص

• شرکت سهامی عام چیست؟

شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.به این طریق که موسسین قبلاَ بیست درصد سرمایه را خودشان تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس در یکی از بانک ها سپرده و سپس اظهارنامه ای به ضمیمه ی طرح اساسنامه ی شرکت و طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام،به مراجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.
پس از ثبت شرکت سهامی عام،سهام آن در بورس داد و ستد می شود.

• ویژگی های شرکت سهامی عام

1-تشکیل مجمع عمومی موسس در شرکت های سهامی عام ضروری است.
2-در شرکت سهامی عام در هنگام تاسیس 20% از سرمایه توسط موسسین تعهد و حداقل 35% توسط آنان به حساب جاری شرکت در شرف تاسیس سپرده می شود و مابقی از طریق فروش سهام عموم تامین می گردد.
3-سرمایه شرکت سهامی عام در هنگام تاسیس حداقل 5 میلیون ریال می باشد.
4-اظهارنامه ثبت شرکت در شرکت سهامی عام به امضای موسسین می رسد.
5-شرکت سهامی عام برای فروش سهام باید اعلامیه پذیره نویسی منتشر نماید بر خلاف شرکت سهامی خاص که این حق را ندارد.
6-انتشار اوراق قرضه در شرکت سهامی عام ممکن است .
7-امضای ورقه تعهد سهم در  شرکت سهامی عام مستلزم قبول اساسنامه و تصمیمات مجامع عمومی می باشد .
8-حداقل تعداد اعضا برای تشکیل شرکت سهامی عام 5 نفر می باشد.

• نحوه ی تشکیل شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام کامل ترین نوع شرکت سهامی است و مسلم است برای انجام امور مهمه از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارج و تاسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه ی فردی کفاف آن را نمی دهد.از آن جا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند،بالطبع تشکیل آن متضمن مراحل مختلفی است که در ذیل در چهار مبحث به این مراحل می پردازیم.

• مبحث اول:تاسیس شرکت

الف)مفهوم تاسیس
به مجموعه اعمال مادی و حقوقی شرکای اولیه شرکت برای ایجاد شخص حقوقی،تاسیس شرکت گفته می شود که می توان از آن به اعمال پیش از تشکیل نیز تعبیر کرد.به این معنی در مجموع موسس شرکت به کسی اطلاق می شود که برای ایجاد شرکت پیشقدم می شود،سرمایه شرکت را از طریق جمع کردن شرکای دیگر فراهم می کند،و مطابق مقررات قانونی اقدامات لازم را برای تشکیل شرکت به انجام می رساند.موسس می تواند شخص حقوقی یا حقیقی باشد.
ب)تشخیص موسس
در حقوق ایران،پس از تشکیل شرکت و تا زمانی که به ثبت نرسیده است مسئولیت موسسان به قوت خود باقی است.البته پس از ثبت شرکت،نمی توان به هیچ کدام از شرکا عنوان موسس داد،حتی اگر از شرکای اصلی و اولیه شرکت بوده باشند.
ج)مسئولیت موسسان
از نظر مدنی موسسان در قبال عدم رعایت مقررات قانونی راجع به تشکیل شرکت مسئولند و در صورتی که حکم قطعی بر بطلان شرکت صادر شود آنان به طور تضامنی جوابگوی خسارات ناشی از بطلان به صاحبان سهام و اشخاص ثالث خواهند بود.(ماده 273 لایحه قانونی 1347)از طرفی،موسسان شرکت در قبال کلیه اعمال و اقداماتی که برای تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند(ماده 23 لایحه قانونی 1347).البته،مسئولیت موسسان در صورتی مطرح است که در انجام دادن اعمال و اقدامات مزبور شخصاَ دخیل بوده باشند.بنابراین،هر گاه یک یا چند نفر از میان موسسان یا اشخاص دیگری به جز آنان مرتکب اعمال مزبور شده باشند خود این اشخاص مسئولند و مسئولیتشان،با توجه به مقررات عام حقوق مدنی قابل طرح است،نه مقررات خاص لایحه قانونی 1347،که ویژه تخلف موسسان است.
د)نظارت اولیه بر تاسیس شرکت
همان طور که در مقالات پیشین گفتیم،برای تاسیس شرکت سهامی(خاص یا عام) به کسب مجوز از دولت نیازی نیست.بنابراین،همه اشخاص- به جز بیگانگان و در حدود اصل هشتاد و یکم قانون اساسی – می توانند شرکت سهامی تاسیس کنند و به انتشار سهم برای پذیره نویسی مبادرت ورزند.
با این حال،تاسیس شرکت سهامی عام منوط به این است که موسسان اطلاعاتی را در اختیار عموم مردم قرار دهند،هر چند به آن ها تکلیف نشده تا اطلاعات دقیق در مورد وضع خود ارائه دهند.این اطلاعات ضمن اظهارنامه ای «...در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم...» می شود.(ماده 6 لایحه قانونی 1347) اظهارنامه مزبور باید با قید تاریخ به امضای کلیه موسسین رسیده و موضوعات ذیل مخصوصاَ در آن ذکر شده باشد:
نام شرکت،هویت کامل و اقامتگاه موسسین،موضوع شرکت،مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک،تعداد سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام،میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است.در مورد آورده غیر نقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل نمود؛مرکز اصلی شرکت؛مدت شرکت.(ماده 7 لایحه قانونی 1347).مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمایم آن(طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی) و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود.(ماده 10 لایحه قانونی 1347).مرجع ثبت شرکت ها تکلیفی به تحقیق در مورد اطلاعات داده شده ندارد و در قبال دادن اطلاعات غیر صحیح موسسان به پذیره نویسان مسئول نیست؛به همین دلیل،قانونگذار در ماده 11 لایحه قانونی 1347 انتشار آگهی راجع به پذیره نویسی را بر عهده خود موسسان گذاشته است.به موجب ماده اخیر:"اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود".
آگهی پذیره نویسی به منزله پیشنهاد موسسان به عموم مبنی بر تشکیل شرکت سهامی است.پس از این آگهی به دعوت موسسان،علاقه مندان به بانک مراجعه و ورقه های تعهد سهم را امضا و مبالغ مربوط به سهام را پرداخت می کنند.

• مبحث دوم:پذیره نویسی

پذیره نویسی سهم عبارت است از عمل حقوقی ای که به موجب آن شخصی تعهد می کند با تامین قسمتی از سرمایه شرکت در حدود مبلغ آورده شده،در شرکت سهامی عام،شریک شود.در این مبحث شرایط پذیره نویسی صحیح را بررسی می کنیم.
الف)تعداد پذیره نویسان
با توجه به اینکه شرکت سهامی عام باید هیات مدیره ای متشکل از حداقل پنج نفر داشته باشد که از میان صاحبان سهام انتخاب می شوند.(ماده 107 لایحه قانونی 1347)،تعداد پذیره نویسان باید به حدی باشد که کل شرکا از پنج نفر کم تر نباشد.قانونگذار حداکثر شرکا را معین نکرده است و ممکن است شرکتی از هزاران شریک تشکیل شود.
تمام اشخاصی که دارای اهلیت هستند می توانند در پذیره نویسی شرکت کنند،چه از اشخاص حقیقی باشند و چه از اشخاص حقوقی،مع ذلک اشخاص حقوقی در حدود هدف و اساسنامه خود مجاز به این امر هستند.از آن جا که پذیره نویسی عمل تجاری تلقی نمی شود،لازم نیست اشخاص حق تجارت داشته باشند تا بتوانند پذیره نویسی کنند.
ب)شرایط پذیره نویسی
1-طرح اعلامیه پذیره نویسی
پذیره نویسی مستلزم تهیه طرحی از طرف موسسان است که باید به امضای همه آن ها رسیده باشد و در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به اداره ثبت شرکت ها و در نقاطی که اداره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم شود.(ماده 6 لایحه قانونی 1347)
طرح اعلامیه مزبور باید شامل نکات ذیل باشد:
نام شرکت؛موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود؛مرکز اصلی شرکت و شعب آن؛در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛مدت شرکت؛هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین.در صورتی که تمام یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه با آن سوابق یا اطلاعات یا تجاری داشته باشند؛ذکر آن به اختصار؛مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد و نوع سهام.در مورد سرمایه غیر نقد شرکت تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیرنقدی اطلاع حاصل نمود،در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته اند تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل؛تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند؛ذکر هزینه هایی که موسسین نا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت؛در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مراجع؛ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی مقداَ پرداخت گردد؛ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب پرداخت شود و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند؛تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقه مندان به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شده است؛ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسس منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛تخصیص سهام به پذیره نویسان.(ماده 9 لایحه قانونی 1347)
قانونگذار بررسی صحت اطلاعات مزبور را بر عهده هیچ مرجع رسمی نگذاشته است.به موجب ماده 10 لایحه قانونی 1347 تنها وظیفه مرجع ثبت شرکت ها در مورد اعلامیه پذیره نویسی این است که آن را مطالعه کند و با مندرجات قانون تطبیق دهد؛به عبارت دیگر مرجع ثبت شرکت ها فقط کافی است اطمینان یابد که موارد پانزده گانه مندرج در ماده 9 این لایحه در اعلامیه ذکر شده است و تکلیفی ندارد که مطابقت این اطلاعات را با واقعیت تایید کند.
«اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی شود و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود»(ماده 11 لایحه قانونی 1347).انتشار اعلامیه پذیره نویسی موکول به اجازه مرجع ثبت شرکت ها است.(ماده 10 لایحه قانونی 1347)
2-ورقه تعهد سهم
تعهد پذیره نویسی با امضای نوشته ای تحقق پیدا می کند که در قانون ایران از آن به " ورقه تعهد سهم " تعبیر می شود.ورقه تعهد سهام باید مشتمل بر نکات ذیل باشد:
نام و موضوع و مرکز اصلی و مدت شرکت،سرمایه شرکت،شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن،تعداد سهامی که مورد تعهد واقع شود و مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که از آن بابت نقداَ در موقع پذیره نویسی باید پرداخت شود،نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیره نویسان باید به آن حساب پرداخت شود،هویت و نشانی کامل پذیره نویس،قید اینکه پذیره نویس متعهد است مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید.
به موجب ماده 14 لایحه قانونی 1347:"ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضای پذیره نویس یا قائم مقام قانونی او رسیده،نسخه اول نزد بانک نگهداری و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضای بانک به پذیره نویس تسلیم می شود".در تبصره این ماده مقرر شده است:" در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضا کند،هویت و نشانی کامل و سمت امضا کننده قید و مدرک سمت او اخذ و ضمیمه خواهد شد".
3-قطعیت پذیره نویسی
امضای ورقه تعهد سهم و تسلیم آن از جانب پذیره نویس به بانک به منزله پایان عمل پذیره نویسی است.از این زمان پذیره نویس نمی تواند به تعهد خود به موجب ورقه عمل نکند.قبولی پذیره نویسی از جانب موسسان لازم نیست و در واقع،پذیره نویسی به منزله قبول ایجاد موسسان به پذیره نویسی است،مشروط بر اینکه پذیره نویسی در مهلت معین شده در اعلامیه پذیره نویسی صورت گرفته باشد.ماده 15 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است:"امضای ورقه تعهد سهم به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام می باشد".منظور قانونگذار این است که امضا و طبعاَ تسلیم ورقه تعهد سهم به منزله پیوستن به شرکت است.
4-میزان پذیره نویسی
تشکیل شرکت سهامی عام به این است که «...تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ 35 درصد آن پرداخت شده باشد...»(ماده 16 لایحه قانونی 1347)
البته پذیره نویسی باید به طور واقعی انجام شود نه صوری،در غیر این صورت معتبر نخواهد بود.موسسان باید تعهد صحیح و کامل سرمایه از طرف پذیره نویسان و موسسان را احراز کنند.قانونگذار در ماده 16 لایحه قانونی 1347 ضمن بیان این قاعده مقرر کرده است که این احراز باید قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس صورت گیرد.

• مبحث سوم:تشکیل سرمایه و تخصیص سهام

تشکیل شرکت سهامی عام مستلزم جمع شدن سرمایه تعیین شده در طرح اساسنامه است.پس از اینکه سرمایه شرکت تعهد شد و 35 درصد آن به صورت نقد پرداخت گردید،تعداد سهام هر کدام از تعهد کنندگان تعیین و اعلام می شود.رژیم حقوقی تامین سرمایه و تخصیص سهام به شرکا موضوعاتی است که در این مبحث به طور مختصر پرداخته خواهد شد.
الف)میزان سرمایه
برای تشکیل شرکت سهامی،شرکا(موسسان و پذیره نویسان) باید تمام سرمایه شرکت را تعهد و حداقل 35 درصد آن را به صورت نقد پرداخت کنند.حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت سهامی عام 5 میلیون ریال است(ماده 5 لایحه قانونی 1347)
سرمایه شرکت ممکن است از آورده های نقدی و یا غیر نقدی تشکیل شود.رژیم حقوقی هر کدام از این دو نوع آورده متفاوت است.
1-آورده نقدی.دست کم 35% از مبلغی که شرکا(موسسان و پذیره نویسان) تعهد کرده اند باید به صورت وجه نقد باشد.(ماده 6 لایحه قانونی 1347)این مبلغ به حسابی که به نام شرکت در شرف تاسیس است در یکی از بانک ها واریز می شود.
2-اورده غیر نقدی.می توان گفت سرمایه شرکت ممکن است از هر چیزی،مال مادی یا غیر مادی تشکیل شود.آورده غیر مادی باید تقویم و تسلیم شود.
ب)تخصیص سهام
همان طور که گفتیم،شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم می شود (ماده یک لایحه قانونی 1347).در قبال آورده هر کدام از موسسان و پذیره نویسان،به تعداد لازم سهم اختصاص داده می شود.تعیین تعداد سهام بر عهده موسسان است که باید پیش از دعوت و تشکیل مجمع عمومی موسس صورت گیرد.
ارزش اسمی هر سهم که در طرح اساسنامه قید شده است هر مبلغی می تواند باشد،ولی طبق ماده 29 لایحه قانونی 1347:" ...مبلغ اسمی هر سهم نباید از 10 هزار ریال بیشتر باشد".تعیین تعداد سهام در صورتمجلسی که به امضای موسسان می رسد قید و به مجمع عمومی موسس گزارش خواهد شد."گزارش موسسین باید حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای مراجعه پذیره نویسان سهام آماده باشد"(تبصره ماده 74 لایحه قانونی 1347).
مبحث چهارم:تشریفات نهایی تشکیل شرکت
شرکت سهامی از زمانی ایجاد می شود که شخصیت حقوقی پیدا کند و تحصیل شخصیت حقوقی مستلزم این است که مجمع عمومی موسس بر اساس مقررات قانونی به طور صحیح تشکیل شود و در حدود صلاحیت هایی که به آن محول شده عمل کند.طرز تشکیل مجمع عمومی موسس و صلاحیت های آن موضوع این گفتار است در دو قسمت آن را بررسی می کنیم.
الف)تشکیل مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس،مانند هر مجمع عمومی،از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود.به موجب تبصره ماده 75 لایحه قانونی 1347:" در مجمع عمومی موسس کلیه موسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند..."در این جا به ترتیب،زمان و شکل دعوت از مجمع،ترکیب مجمع و نحوه تصمیم گیری اعضای شرکت کننده در مجمع را بررسی می کنیم.
1-زمان و شکل دعوت از مجمع
موسسان،پس از انجام تشریفات مندرج در ماده 16 لایحه قانونی 1347،مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند کرد.به موجب ماده مزبور"«پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده،موسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ 35% آن پرداخت شده است،تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند نمود».بنابراین،دعوت از مجمع عمومی موسس پس از انجام اقداماتی که این ماده بر عهده موسسان گذاشته است صورت می گیرد.موسسان باید دقت کنند که تمام سرمایه شرکت تعهد و مبالغ لازم قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای مراجعه پذیره نویسان سهام آماده باشد.(تبصره ماده 74 لایحه قانونی 1347)
دعوت از مجمع باید از طریق روزنامه های کثیرالانتشار صورت گیرد.این روزنامه همان روزنامه ای است که نام آن در طرح اعلامیه پذیره نویسی ذکر شده است.(بند 14 ماده 9 لایحه قانونی 1347).
2-ترکیب مجمع
در مجمع عمومی موسس همه موسسان و پذیره نویسان حق حضور دارند،چه موضوع جلسه مجمع تشکیل شرکت است.قانونگذار این نکته را با وجود بدیهی بودن در تبصره ماده 75 لایحه قانونی 1347 بصراحت بیان کرده است تا بر جنبه امری بودن قاعده تاکید کند.همچنین در این تبصره آمده است که هر سهم دارای یک رای خواهد بود.
3-طریق تصمیم گیری
تصمیم گیری در مجمع عمومی موسس از طریق دادن رای صورت می گیرد.ماده 72 لایحه قانونی 1347 پیش بینی کرده است"...مقررات مربوط به حضور عده لازم برای تشکیل مجمع عمومی (در همه مجامع) و آرای لازم جهت اتخاذ تصمیمات در اساسنامه مشخص خواهد شد،مگر در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاص برای آن مقرر شده باشد".
مجمع عمومی موسس توسط هیات رئیسه ای مرکب از یک رئیس و یک منشی و دو ناظر اداره می شود.رئیس مجمع از بین سهامداران حاضر در جلسه به اکثریت نسبی انتخاب خواهد شد.ناظران نیز از بین صاحبان سهام انتخاب خواهند شد،ولی منشی جلسه ممکن است صاحب سهم نباشد.(ماده 101 لایحه قانونی 1347).هر گاه در مجمع اخیر در مورد تمام موضوعات مندرج در دستور مجمع تصمیم گیری نشود،هیات رییسه مجمع با تصویب مجمع می تواند تحت شرایط مندرج در ماده 104 لایحه قانونی 1347 اعلام تنفس کند.
" از مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی صورتجلسه ای توسط منشی ترتیب داده می شود که به امضای هیات رئیسه رسیده و یک نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری خواهد شد"(ماده 105 لایحه قانونی 1347)
ب)صلاحیت های مجمع عمومی موسس
1-تصویب گزارش موسسان
گفتیم که موسسان باید گزارش اقدامات خود را به مجمع عمومی موسس تقدیم کنند.یکی از وظایف مجمع عمومی رسیدگی به گزارش موسسان و تصویب آن است.تصویب این گزارش به منزله قبول صحت تشکیل شرکت خواهد بود.
2-تصویب ارزیابی آورده های غیر نقدی
مقررات ویژه تصویب ارزیابی آورده های غیرنقدی موسسان هنگام رای گیری در مورد این آورده ها اعمال می شود،از جمله اینکه دارندگان  آورده غیرنقد در موقعی که تقویم آورده غیرنقدی که تعهد کرده اند موضوع رای است حق رای ندارند و آن قسمت از سرمایه غیرنقد که موضوع مذاکره و رای است از حیث حد نصاب جزء سرمایه شرکت محسوب نمی شود.(قسمت اخیر ماده 77 لایحه قانونی 1347).
3-تصویب مزایای خاص
هر گاه برای بعضی از موسسان مزایای خاصی پیش بینی شده باشد،این مزایا باید در مجمع عمومی موسس به تصویب برسد.نحوه رسیدگی به این مزایا و رای گیری در مورد آن ها مانند قواعدی است که در مورد ارزیابی و آورده های غیر نقد بیان شد.مزایای خاص با توجه به وضعیت شخصی که مزیت به او اعطا می شود ارزیابی و تصویب می شود.توجیه این مزایا باید به ضمیمه گزارش موسسان به مجمع عمومی موسس تسلیم شده باشد.
4-تصویب اساسنامه
شرکت سهامی براساس اساسنامه تشکیل می شود.بنابراین،مجمع موسس اختیار و تکلیف تصویب آن را دارد.قانونگذار تکلیف نکرده است که اساسنامه باید به صورت رسمی تنظیم شود،از این رو ممکن است رسمی یا غیررسمی باشد،اما در عمل همیشه به صورت غیر رسمی است.
به موجب ماده 8 لایحه قانونی،طرح اساسنامه می بایست با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و با ملحوظ داشتن سهامی عام مشتمل بر مطالب ذیل باشد:
نام شرکت؛موضوع شرکت به طور صریح و منجز؛مدت شرکت؛مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک؛تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام؛تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود،که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود؛نحوه انتقال سهام با نام؛طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس؛در صورت پیش بینی این امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن؛شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه؛مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی؛مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها؛طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی؛تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیران که فوت یا استعفاء می کنند یا محجور یا معزول و یا به جهات قانونی ممنوع می گردند؛تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران؛تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند؛تعداد بازرسان و نحوه انتخاب و مدت ماموریت آن ها؛تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه؛نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن؛نحوه تغییر اساسنامه
تنظیم طرح های اساسنامه در عمل به گونه ای است که تمام مواد مندرج در قانون را در برگیرد و بنابراین بسیار طولانی است،در حالی که به جز قید موارد مندرج در ماده 8 این لایحه،ذکر دیگر موارد ذکر شده در کل لایحه ضرورت ندارد،چه ذکر جزییات موجب می شود نکات مهم اساسنامه به چشم نیاید.
5-تعیین مدیران و بازرسان
اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را مجمع عمومی موسس انتخاب می کند.(ماده 17 و بند 3 ماده 74 لایحه قانونی 1347)
مدیران و بازرسان انتخاب شده باید به طور کتبی قبول سمت نمایند.(قسمت اخیر ماده 17 لایحه قانونی 1347).هر گاه مدیران و بازرسان در جلسه حاضر باشند،صورتمجلس را امضا می کنند و هر گاه حاضر نباشند،قبول سمت کتبی از طرف آنان به طریق دیگری صورت می گیرد.
6-تعیین روزنامه کثیرالانتشار
به موجب تبصره ماده 17 (الحاقی 22/11/1353) لایحه قانونی 1347:" هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه باید در دو روزنامه کثیرالانتشار منتشر شود.یکی از این دو روزنامه به وسیله مجمع عمومی موسس و روزنامه دیگر از طرف وزارت ارشاد اسلامی تعیین می شود".تعیین روزنامه به وسیله مجمع عمومی عادی از شرایط لازم برای تشکیل شرکت محسوب نمی شود و شرکت از زمانی تشکیل می شود که شرایط مندرج در ماده 17 لایحه قانونی 1347 تحق پیدا کرده باشد.

• برند چیست؟

کلمه برند ریشه در کلمه اسکاندیناوی برندر دارد. پلمپ دفاتر در واقع در آن زمان نام تجاری وسیله ای برای تشخیص صاحبان اصلی حیوانات به حساب می آمد و صاحب حیوانات با سوزاندن تن آن ها به شکل یک علامت ویژه ، آن ها را علامت گذاری می کردند.به طور کلی، این نشانه ها اولین شکل های دیداری نام تجاری را تشکیل می دادند.

برند سال ها است که به عنوان مفهومی برای شناسایی و تمیز دادن محصول یک تولید کننده از تولید کننده دیگر به حساب می آید که می تواند اعم از نقش-تصویر-رقم-حرف-عبارت-مهر-لفاف و ... باشد.
کوین لین کلر- محقق بزرگ در زمینه ی برند- نام تجاری را آمیخته ای از نشانه های روانی و ذهنی در مصرف کنندگان جهت افزایش ارزش تصور شده از محصول یا خدمت می داند که این نشانه ها می بایست منحصر به فرد،  برجسته و مطلوب باشد.
ثبت علایم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد.ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ نماید.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت برند لاتین حقوقی

1.کپی مدارک ثبتی شرکت
2.کپی شناسنامه و کارت ملی کسانیکه در شرکت حق امضاء دارند.
3.کارت بازرگانی
4.نمونه برند در ابعاد (دوازده در دوازده cm)

• مدارک مورد نیاز برای ثبت برند لاتین حقیقی

1.کپی شناسنامه و کپی کارت ملی شخص
2.کارت بازرگانی
3.نمونه برند در ابعاد ( دوازده در دوازده cm )

• ثبت برند مستلزم انجام چه اقداماتی است؟

نحوه ی ثبت برند لاتین،همانند ثبت برند فارسی است.اما همان طور که گذشت، برای ثبت برند لاتین نیاز به کارت بازرگانی می باشد.اقدامات لازم جهت ثبت برند، به قرار ذیل است:
1-تکمیل وتسلیم فرم اظهارنامه ثبت برند به اداره ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی در تهران وبه اداره ثبت محل فعالیت در شهرستان ها مشتمل بر مشخصات متقاضی ونوع علامت و کالا یا خدمت مورد نظر که در سه نسخه تنظیم می شود.
2-استعلام از برند جهت احراز عدم ثبت یا تشابه علامت مورد نظر تحت اسم دیگر
3-عدم مغایرت با ضوابط و مقررات قانونی
علامت پیشنهادی جهت ثبت در صورت احراز شرایط فوق در روزنامه رسمی کشور منتشر می شود و چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی،دعوی یا اعتراضی نسبت به علامت کلمه یا عباراتی که به همراه علامت تجاری بکار برده می شود باید به زبان فارسی نوشته شود.استفاده از حروف لاتین نیز بشرطی مجاز است که اندازه آن ها از اندازه حروف فارسی کوچکتر باشد.

• چند نکته:

_ جهت ثبت برند لاتین چه کلمه مورد نظر فارسی بوده و با فونت لاتین نوشته شود و یا اینکه خود کلمه ریشه لاتین داشته باشد ، تفاوتی در وجود کارت بازرگانی نیست.
_در جریان ثبت برند لاتین،باید بررسی سوابق ثبتی مادرید و سایر برندهای غیر فارسی نیز مورد بررسی قرار بگیرد.
( در این رابطه لازم به توضیح است،  به منظور جلوگیری از ثبت جداگانه در هر دفتر کشوری یا ناحیه ای، WIPO نظام بین المللی ثبت علائم را اجرا می کند .این نظام توسط دو عهد نامه اداره می شود:توافق نامه ی مادرید،وابسته به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مادرید_ موافقت نامه ی مادرید،شخص دارای اتصال توسط ملیت،مقر یا موًسسه_ یا کشوری در ارتباط با یک یا هر دوی این عهدنامه ها می تواند بر اساس ثبت یا درخواست در دفتر آن کشور،ثبت بین المللی موًثری در چند یا تمام کشورهای عضو اتحادیه ی مادرید بدست آورد.)
_ثبت برند هیچ ارتباط مستقیمی با پرداخت مالیات و عوارض دارایی ندارد.

• ثبت برند بین المللی

به طور کلی ثبت برندهای تجاری را به ثبت برند در ایران و ثبت برند بین المللی ( مادرید ) تقسیم می کنند. ثبت شرکتها به موجب سیستم مادرید، علامت با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد و سپس وارد طریق بین المللی خود می شود.ثبت بین المللی علائم تجاری ( سیستم مادرید ) در گام اول با ثبت ملی در اداره کشور مبداء صورت می گیرد.اقدام به درخواست ثبت بین المللی علامت تجاری صرفاَ از طریق اداره مالکیت صنعتی امکان پذیر است .بدین منظور می بایست در مرحله ی اول، فرم اظهارنامه علامت تجاری که شامل مواردی نظیر مشخصات علامت، لیست کالا یا خدمات مرتبط طبق طبقه بندی علائم تجاری است را تکمیل نمود.( در ادامه به لیست طبقه بندی علائم تجاری خواهیم پرداخت).
در واقع ثبت بین المللی مجموعه ای از ثبت های ملی طبق مقررات داخلی هر کشور تعیین شده می باشد.به طوری که اداره مبدا از انجام طبقه بندی کالاها و خدمات و انتشار علائم در روزنامه رسمی کشور متبوع خویش بی نیاز است.از سویی دیگر،متقاضی با تسلیم یک اظهارنامه بین المللی از طریق اداره مالکیت صنعتی به وایپو می تواند در صورت تمایل در 85 کشور عضو موافقتنامه و پروتکل مادرید یا تعدادی از آن ها بسته به انتخاب خود حمایت از علامت تجاری خود را درخواست و کسب نماید.
بنابراین، مزیت استفاده از آن در ساده ، ارزان و موثر بودن آن می باشد یعنی تنها بوسیله یک تقاضانامه بین المللی واحد به یک زبان ( فرانسه ، انگلیسی یا اسپانیولی ) و پرداخت یک تعرفه به فرانک سوئیس، تحصیل و تامین حمایت از علامت تجاری یا خدماتی در کشورهای تعیین شده در فرم درخواست میسر می گردد.
هزینه ثبت بین المللی بعد از تسلیم اظهارنامه به اداره مالکیت صنعتی بر مبنای تعداد طبقات و کشورهای مورد تقاضا به فرانک سوئیس به حساب  WIPOقابل پرداخت میباشد.

• مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری عبارت است از:

1-ارائه نامه درخواست جهت ثبت بین المللی علامت خطاب به اداره ثبت علایم تجاری با درج اسامی کشورهای مورد نظر
2-ارائه معرفی نامه بر روی سربرگ شرکت همراه با امضای مدیران و دارندگان حق امضا و با مهر شرکت برای اشخاص حقوقی و در صورت مراجعه وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
3-ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی مدیران و دارندگان حق امضای شرکت و روزنامه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت برای اشخاص حقوقی و ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی برای اشخاص حقیقی و در صورت مراجعه به وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
4-ارائه اصل گواهی ثبت علامت تجاری در ایران جهت رویت و کپی آن جهت رویت و کپی آن جهت ضبط در پرونده یا ارائه کپی مصدق گواهی ثبت علامت تجاری
5-تکمیل فرم مخصوص لاتین
6-ارائه برگ محاسبه هزینه ها
7-رسید مربوط به پرداخت هزینه بررسی اظهارنامه بین المللی

• لیست طبقه بندی علائم تجاری

طبقه ١ - مواد شیمیائی مورد استفاده در صنایع ، علوم عکاسی و همچنین کشاورزی ، باغبانی و جنگلبانی ؛ رزین های مصنوعی پردازش نشده ، پلاستیکهای پردازش نشده ؛ کودهای گیاهی ؛ ترکیبات اطفاء حریق ؛ مواد آبکاری و جوشکاری فلزات؛ مواد شیمیائی برای نگهداری مواد غذائی ؛ مواد دباغی ؛  چسب های صنعتی .

طبقه ٢- رنگ روغن ؛ جلا ؛ لاک ؛ مواد ضد زنگ زدگی و جلوگیری کننده از فاسد شدن چوب ؛ مواد رنگی؛ مواد تثبیت رنگ ؛ رزین یا صمغ های خام طبیعی ؛ فلزات به صورت پودر یا ورق برای نقاشان ساختمان ؛ چاپگرها و هنرمندان.

طبقه ٣- ترکیبات سفید کننده و سایر مواد مخصوص شستشوی لباس ؛ مواد مخصوص تمیزکردن، براق کردن، لکه گیری و سائیدن ؛ صابون ، عطریات ، روغن های اسانس ، مواد آرایشی ؛ لوسیونهای مو ؛ گرد و خمیردندان .

طبقه٤- روغن ها و گریس های صنعتی؛ روان کننده ها ؛ ترکیبات گردگیری ، مرطوب کردن و جذب رطوبت ؛ انواع سوخت ( شامل سوخت موتور) و موادروشنائی، انواع شمع و فتیله چراغ.

طبقه ٥- مواد داروئی و بیطاری ؛ مواد بهداشتی برای مصارف پزشکی ؛  مواد رژیمی برای مصارف پزشکی ، غذای کودکان  ؛ انواع گچ شکسته بندی ، لوازم زخم بندی ؛ مواد پرکردن دندان ، موم دندان سازی ؛  ضدعفونی کننده ها ؛ مواد نابودکننده حشرات موذی ؛  قارچ کش ، مواد دفع نباتات هرزه .

طبقه ٦- فلزات عادی و آلیاژهای آنها ؛ مواد ساختمانی فلزی ؛ ساختمانهای فلزی قابل حمل ؛ مواد فلزی خطوط مجراهای فلزی گاوصندوق اجناس ساخته شده از فلزات عادی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ سنگهای معدنی فلزات

طبقه ٧- انواع ماشین و ماشین های افزار ؛ انواع موتور ( استثناء موتور وسائط نقلیه زمینی) ؛ قفل وبست و حلقه های اتصال قطعات ماشین ها و قطعات انتقال قوه ( به غیر از اتصالات و اجزائ انتقال قوه وسائط نقلیه زمینی) ؛ لوازم و ابزارکشاورزی ( به استثنای ابزارهای دستی ) ؛ ماشین جوجه کشی .

طبقه ٨- انواع ابزار ولوازم دستی ( که با دست کارمی کنند) ؛ سرویس کارد و قاشق و چنگال ، سلاح کمری، تیغ.

طبقه ٩- اسباب و آلات علمی،  دریانوردی، مساحی، عکاسی، سینمایی، بصری، وزن کردن، اندازه گیری، علامت دادن، کنترل ومراقبت (نظارت)، نجات و آموزش ؛ اسباب و لوازم هدایت ، قطع و وصل ، تبدیل ، ذخیره سازی، تنظیم یا کنترل جریان برق،  آلات واسباب ضبط ، ماشین های فروش خودکار ومکانیسم دستگاه هایی که با سکه کار می کنند ،صندوق های ثبت مبلغ دریافتی،  ماشین های حساب ، تجهیزات داده پردازی و رایانه ای؛ دستگاه آتش نشانی .

طبقه ١٠- آلات وابزار جراحی،  پزشکی، دندانسازی وبیطاری، اندام های مصنوعی، دندان و چشم مصنوعی؛ اقلام ارتوپدی؛ مواد بخیه زنی

طبقه ١١- دستگاه های روشنائی، حرارتی، مولد بخار، طبخ ، خنک کردن ، تهویه، تامین آب بهداشتی

طبقه ١٢- وسایط نقلیه ، دستگاه های حمل و نقل زمینی ، دریائی و هوائی .

طبقه ١٣- اسلحه گرم ؛ مهمات و انواع پرتابه ( از قبیل موشک، خمپاره و غیره) ؛ مواد منفجره؛ مواد وسایل آتش بازی
طبقه ١٤- فلزات گرانبها وآلیاژهای آنها و کالاهائی که با فلزات گرانبها ساخته شده یا با آنها روکش شده اند ودرسایر طبقات ذکر نشده اند؛ جواهرات ، سنگ های گرانبها ؛ اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی .

طبقه ١٥- آلات موسیقی .

طبقه ١٦- کاغذ مقوا و کالاهای ساخته شده ازآن ها که در طبقات دیگر ذکر نشده اند ؛ مطاب چاپ شده ، مواد صحافی، عکس؛ نوشت افزار ؛ چسب برای مصارف تحریری یا خانگی؛ لوازم نقاشی؛ قلم مو نقاشی؛ ماشین تحریر و لوازم ملزومات دفتری ( به استثنای مبلمان) مواد آموزشی و تدریس ( به استثنای دستگاه ها)؛ موادپلاستیکی برای بسته بندی ( که در سایرطبقات ذکر نشده اند) ؛حروف و کلیشه چاپ.

طبقه ١٧- لاستیک ، کائوچو ، صمغ، آزبست ( پنبه نسوز) ، میکا ( سنگ طلق) و کالاهای ساخته شده از این مواد که در طبقات دیگر ذکر نشده اند ؛ پلاستیک دارای شکل و قالب خاص برای استفاده در تولید سایر کالاها ؛ مواد بسته بندی،  در پوش گذاری،  انسداد و عایق بندی ؛ لوله های قابل ارتجاع غیر فلزی .

طبقه ١٨- چرم و چرم مصنوعی و کالاهای ساخته شده از آنها که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ پوست حیوانات ؛ چمدان ؛ کیسه و کیف های مسافرتی؛ چتر، چترآفتابگیر و عصا ؛ شلاق ؛ یراق و زین و برگ.

طبقه ١٩- مواد و مصالح ساختمانی ( غیر فلزی) ؛ لوله های غیر فلزی سخت و غیر قابل انعطاف برای استفاده درساختمان ؛ آسفالت ؛ قیرو قطران ؛ ساختمانهای متحرک غیر فلزی، بناهای یادبود غیر فلزی .

طبقه ٢٠- مبلمان و اثاثیه ، آئینه ، قاب عکس ؛ کالاهای ساخته شده از چوب ، چوب پنبه ،نی ،حصیر ، شاخ ، استخوان، عاج، استخوان آرواره نهنگ ، صدف ،کهربا ،صدف مروارید، کف دریا وبدل کلیه این مواد یا ساخته شده از پلاستیک ( که در سایر طبقات ذکر نشده اند).

طبقه ٢١- ظروف خانگی یا لوازم آشپزخانه ( که از فلزات قیمتی ساخت یا روکش نشده اند)؛ شانه وابر و اسفنج ؛ انواع برس و قلم مو ( به استثنای قلم موهای نقاشی ) ؛ مواد ساخت برس ؛ لوازم نظافت و تمیزکاری؛ سیم ظرف شویی؛ شیشه کارشده یا نیمه کارشده ( به استثنای شیشه مورد استفاده در ساختمان ها) شیشه آلات ، اشیاء ساخته شده از چینی و سفال که در طبقات دیگر ذکر نشده اند.

طبقه ٢٢- طناب ، ریسمان ، تور ، چادر،  سایبان ، برزنت ( تارپولین ) ، بادبان وشراع ، کیسه و گونی که در طبقات دیگر ذکر نشده است؛ مواد لایی و لایه گذاری و پوشال) به استثنائ لاستیک و پلاستیک ) ؛ مواد خام لیفی برای نساجی.

طبقه ٢٣- انواع نخ ورشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی .

طبقه ٢٤- محصولات نساجی و پارچه ای که درطبقات دیگر ذکر نشده اند؛ انواع روتختی و رومیزی

طبقه ٢٥- انواع لباس و پوشاک ، پاپوش و پوشش سر.

طبقه ٢٦- انواع توری و قلاب دوزی روبان ، بند (نوار) حاشیه وقیطان ؛ دکمه قزن قفلی، سنجاق و سوزن ته گرد ؛ گل های مصنوعی .

طبقه ٢٧- انواع فرش ، قالیچه ، حصیر وزیرانداز، لینویوم و سایر کف پوش ها، آویزهای دیواری ( غیر پارچه ای).

طبقه ٢٨- انواع بازی و اسباب بازی؛ لوازم ورزشی و ژیمناستیک که در طبقات دیگرذکر نشده اند ؛ تزئینات درخت کریسمس.

طبقه ٢٩- گوشت ،گوشت ماهی، گوشت طیور وشکار، عصاره گوشت؛ سبزیجات ومیوه جات به صورت کنسرو ،خشک شده و پخته شده، انواع ژله، مربا وکمپوت ،تخم مرغ ،شیر و محصولات لبنی، روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه ٣٠ – قهوه ،چای، کاکائو، شکر، برنج ، نشاسته کاسار یا مانیوک ( تاپیوکا)، نشاسته نخل خرما) ساگو)، بدل قهوه ،آرد و فراورده های تهیه شده از غلات ،نان ،نان شیرینی، شرینی جات شیرینی یخی؛ عسل ، ملاس یا شیره قند، مایه خمیر، گرد مخصوص شیرینی پزی یا پخت نان؛ نمک خردل ؛ سرکه؛ انواع سس ( چاشنی ) ادویه جات ، یخ .

طبقه ٣١- محصولات کشاورزی، باغداری و جنگلبانی و دانه هایی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند ؛حیوانات زنده ؛ میوه و سبزیجات تازه؛ بذر ؛ گیاهان وگل های طبیعی؛ غذای حیوانات ؛ مالت ( جو سبز خشک شده ).

طبقه٣٢- ماء الشعیر؛ آب های معدنی و گازدار و سایر نوشیدنی های غیر الکلی؛ آب میوه وشربتهای میوه ای؛ شربت و ترکیبات مخصوص ساخت نوشابه.

طبقه ٣٣-.........................

طبقه ٣٤- تنباکو،  لوازم تدخین ؛ کبریت .

طبقه ٣٥- تبلیغات ؛ مدیریت تجاری؛ امور اداری تجارت ؛ کارهای دفتری و اداری .

طبقه ٣٦- بیمه؛ امور مالی، امور پولی، امور مربوط به معاملات املاک و مستغلات .

طبقه ٣٧- ساختمان سازی، تعمیرو بازسازی، خدمات نصب.

طبقه ٣٨- مخابرات از راه دور.

طبقه٣٩- حمل و نقل ، بسته بندی و نگهداری کالاها؛ تهیه مقدمات و ترتیب دادن مسافرت ها .

طبقه ٤٠- بهسازی و عمل آوری مواد.

طبقه ٤١- آموزش و پرورش ؛دوره های کارآموزی و تعلیمی؛ تفریح و سرگرمی، فعالیت های ورزشی و فرهنگی .

طبقه ٤٢- خدمات عملی و فن آوری و تحقیق و پژوهش و طراحی در این زمینه ؛خدمات تجزیه و تحیل و تحقیقات صنعتی؛ طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزار رایانه ای .

طبقه ٤٣- خدمات عرضه اغذیه و نوشابه ، تامین مسکن و محل اقامت موقت.

طبقه ٤٤- خدمات پزشکی ، خدمات بیطاری، مراقبت های بهداشتی و زیبائی برای انسانها یا حیوانات ، خدمات کشاورزی ، باغداری و جنگلداری .

طبقه ٤٥- خدمات شخصی یا اجتماعی که توسط دیگران برای رفع نیازهای افراد ارائه می شوند ، خدمات امنیتی برای محافظت از افراد ،اموال و دارائیها ، خدمات حقوقی ...

• مقررات مالیاتی شرکت با مسئولیت محدود

برابر ماده 105 قانون اصلاح موادی از قانون مالیات های مستقیم مصوب 27/ 11/ 1380 که از اول سال 1381 به مورد اجرا در آمده است جمع درآمد شرکت ها و درآمد ناشی از فعالیت های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی که از منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران تحصیل می شود اخذ کارت بازرگانی پس از وضع زیان های حاصل از منابع غیر معاف و کسر معافیت های مقرر به استثنای مواردی که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه ای می باشد مشمول مالیات به نرخ (25%) خواهند بود.

ضمناَ قانون اصلاحی مزبور در مورد کلیه اشخاص حقوقی که شروع سال مالی آن ها از اول فروردین 1380 به بعد می باشد نیز از لحاظ ترتیب رسیدگی و نرخ مالیاتی قابل اجرا می باشد . (ماده 273 ق.ا.م.م ) شایان ذکر است که مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی طبق ماده 131 (ق.ا.م.م ) به استثنای مواردی که طبق مقررات قانون مزبور دارای نرخ جداگانه ای است به شرح ذیل می باشد :
ماده 131 مقرر می دارد :

• تا میزان سی میلیون (000/000/30) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ پانزده درصد (15% )
• تا میزان یک درصد میلیون (000/000/100) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد یک سی میلیون (000/000/30) ریال به نرخ بیست درصد (20%)
• تا میزان دویست و پنجاه میلیون (000/000/250) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد یک صد میلیون (000/000/100) ریال به نرخ بیست و پنج درصد (25%)
• تا میزان یک میلیارد (000/000/000/1 ) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد دویست و پنجاه میلیون (000/000/250) ریال به نرخ سی درصد (30%)
• نسبت به مازاد یک میلیارد (000/000/000/1) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ سی و پنج درصد (35%)

امتیازی که شرکت های سهامی عام در مقایسه با شرکت های با مسئولیت محدود دارند این است که برابر ماده 143 قانون اصلاحی مالیات های مستقیم شرکت هایی که سهام آن ها از طرف هیات پذیرش بورس برابر قانون برای معامله در بازار بورس پذیرفته شده اند از سال پذیرش تا سالی که از فهرست نرخ ها در بورس حذف نشده اند معادل ده درصد (10%) مالیات آن ها بخشوده می شود (5/22 درصد دریافت می شود) . به موجب تبصره 2 ماده مذکور از هر نقل و انتقال سهام و سهم الشرکه و حق تقدم سهام و سهم الشرکه شرکاء در سایر شرکت ها مالیات مقطوعی به میزان 4% ارزش سهامی آن ها به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز می گردد.
به موجب تبصره 3 ماده فوق در شرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس اندوخته سود (صرف ) سهام مشمول مالیات مقطوع به نرخ نیم درصد خواهد بود ، به این درآمد مالیات دیگری تعلق نمی گیرد .البته پس از افزایش سرمایه شرکت ها پس از سی روز باید آن را به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز نمایند.( واژه سازمان مالیاتی کشور در قانون جدید به جای عبارت وزارت امور اقتصادی و دارایی اصلاح شده است ." قانون اصلاحی قانون مالیات های مستقیم ماده 66 مصوب 27/ 11/ 1380)

• مقررات مالیاتی شرکت سهامی خاص

شرکت های سهامی خاص باید 10 % از کل درآمد خود را به عنوان مالیات شرکت محاسبه و وصول شده و از کل درآمد مشمول مالیات پس از کسر 10 % نسبت به بقیه بر طبق بندهای قانون مالیات های مستقیم اعمال می شود که با ارائه اظهارنامه مالیاتی مناسب و حساب و کتاب های دقیق می توانید مالیات متفاوتی بپردازید.

علائم تجاری ، صنعتی یا خدماتی ، نشانه هایی هستند که برای معرفی کالاها و محصولات صنعتی و یا خدماتی از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند. ثبت شرکت این علایم ممکن است اسامی مرکب شامل نقش، تصویر و کلمه بوده یا به صورت اسم منطقه و شهر ( عسل سبلان اردبیل ) و غیره باشد.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری مقرر می دارد : " علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش – تصویر – رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف – و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود.
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی ، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی ، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ؛ ارقام ؛ تصاویر باشد.
علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد ، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود ، مثلاَ کلمه " شکر " را که عام و ویژه کالا و جنس خاص است ، نمی توان به عنوان علامت انتخاب نمود.
1- ابداع و نوآوری
علامت تجاری باید از خلاقیت و نوآوری برخوردار باشد.به عبارت دیگر می توان گفت علامت تجاری نباید تکراری و یا مشابه علایم مستعمل قبلی باشد.برخی از افراد با  افزایش یا کاهش یک حرف یا یک شکل کوچک به اشکال قبلی مدعی ثبت علامت تجارتی می شوند که در این حالت متصدی ثبت ضمن رد آن مانع ثبت علایم تکراری می شود.استناد و ادعای چنین مدعیانی این است که علامت پیشنهادی عین علامت قبلی و مستعمل نمی باشد لیکن باید توجه داشت که علامت و طرح پیشنهادی نباید در مشاهده و نگاه افراد غیر متخصص،تداعی کننده علامت ثبت شده قبلی باشد ولو اینکه از منظر اثبات،عین علامت قبلی تلقی نشود.
بدیهی است متصدی ثبت از ثبت طرح ها و نشان هایی که آرم و علامت شرکت و موسسه دیگری را تداعی نمایند خودداری بعمل می آورند.

2- عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری
علایم تجاری باید از صداقت، شفافیت و روشنی و وضوح برخوردار باشند یعنی علامت تجاری باید بنحوی طراحی،ترسیم  و تعیین شود که موجب خطا،اشتباه،فریب و گمراهی مخاطب و مشاهده کننده نگردد.لذا، علامت تجاری نباید طوری ترسیم گردد که در نظر مشتری ایجاد اشتباه کرده و وی را در تشخیص و تمییز علامت تجاری دیگر که قدری با هم مشابهت دارند، دچار سردرگمی و انتخاب نادرست کند. ایجاد اشتباه در نظر مشتری گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد ، صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است راجع به نوع و مبدا جنس دچار اشتباه شده و در انتخاب و خرید کالا گمراه گردد.
3- تمایز و تشخص
علامت تجاری یک شرکت باید در میان علایم شرکت های مشابه،مشخص و متمایز باشد و توسط افراد عادی بسهولت تمیز داده شود.
تقاضای ثبت باید به زبان فارسی و در سه نسخه روی نمونه های چاپی مخصوصی که از طرف اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در اختیار متقاضیان گذارده می شود به عمل آید. تقاضای مزبور ممکن است شخصاَ از طرف متقاضی یا از طرف وکیل او تسلیم گردد و دارای تاریخ و امضاء حاوی نکات ذیل باشد :
1- اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او
2- اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد.
3- رشته تجارت یا نوع صنعت یا فلاحت
4- تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا در صورتی که علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
5- اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
6- اسم اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
7- شرح و نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود با تعیین طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی ضمیمه آیین نامه
8- شرح توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن اگر مورد داشته باشد.
9- تعیین ضمایم
تنظیم نام و نشانی درخواست کنندگان مقیم خارجه باید علاوه بر فارسی به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی خواهد شد.

قانون ثبت شرکت ها و لایحه ی اصلاحی 1347 در رابطه با ضرورت قرارداد کتبی شرکت و مندرجات آن

در این گفتار به دو سوال باید پاسخ داد: آیا قرارداد شرکت باید کتبی باشد؟  گرفتن کارت بازرگانی فوری و در صورتی که پاسخ مثبت است،چه نکاتی باید در آن قید شود؟
قانون تجارت ایران در مورد اینکه شرکت باید به موجب قرارداد کتبی باشد یا خیر سکوت کرده است،اما مسلم است که در حقوق ایران در صورتی شرکت می تواند ایجاد شود که قرارداد آن به صورت کتبی تنظیم گردد،حتی تنظیم کتبی شرکتنامه موثر نخواهد بود مگر آنکه با توجه به مواد 47 و 48 قانون ثبت اسناد و املاک به ثبت برسد.هیئت عمومی دیوان عالی کشور این نکته را هم در مورد شرکت مدنی و هم در مورد شرکت تجاری مورد تاکید قرار داده است.برای مثال،هر گاه چند نفر قراردادی مبنی بر تشکیل یک شرکت نسبی امضا کرده باشند،تا زمانی که قرارداد در دفتر اسناد رسمی ثبت نشود،شرکت نسبی با شرایطی که در شرکتنامه آمده است،تشکیل نخواهد شد.اما آیا می توان گفت که قرارداد امضا شده در صورت عدم ثبت در دفتر اسناد رسمی ،موجد هیچ گونه تعهدی نیست؟

جواب البته منفی است، زیرا ماده ی 220 قانون تجارت تاکید می کند شرکتی که مطابق مقررات قانون مزبور به شکل یکی از شرکت های مندرج در این قانون درنیامده باشد،شرکت تضامنی تلقی خواهد شد.در مثال مذکور،شرکت نسبی به دلیل عدم ثبت در دفتر اسناد رسمی،به صورت نسبی وجود ندارد،ولی کاملاَ غیر موجود نیست،بلکه یک شرکت موجود تضامنی است.این قاعده که قانون گذار برای حفظ حقوق اشخاص ثالث وضع کرده است،در مواردی ایجاد اشکال می کند.

فرض کنیم قرارداد شرکت مبنی بر تشکیل یک شرکت تضامنی منعقد شده باشد.اگر شرکتنامه در دفتر اسناد رسمی ثبت نشود،شرکت به وجود نیامده است،با اعمال ماده ی 220 قانون تجارت،شرکت تضامنی تلقی خواهد شد.این امر نیز می تواند از دلایلی محسوب شود که گفتیم ایجاب می کند ماده ی 220 قانون تجارت به نحوی تغییر یابد که به جای آنکه شرکت تضامنی تلقی شود،نادیده گرفته شده،شرکا مسئول تضامنی تلقی گردند.

به هر حال،در عمل شرکایی که شرکتنامه را تنظیم کرده اند،آن را با مدارک دیگر به اداره ی ثبت شرکت ها می دهند تا به ثبت برسد،ولی همان طور که گفتیم و مواد 47 و 48 قانون ثبت هم مقرر کرده اند،شرکتنامه را می توان در دفتر اسناد رسمی تنظیم کرده و اعتبار آن حتماَ به این نیست که در اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت برسد.مع ذلک،ثبت قرارداد شرکت در دفتر اسناد رسمی به معنای ثبت شرکت نیست و به شرکت،شخصیت حقوقی اعطا نمی کند،مگر اینکه شرایط دیگری که قبلاَ در مطالب قبلی به آن ها اشاره کردیم نیز موجود باشد.

مندرجات قرارداد شرکت:

قانون تجارت در مورد اینکه قرارداد شرکت(شرکتنامه) باید حاوی چه نکاتی باشد، سکوت کرده است. قانون ثبت شرکت ها و نیز لایجه ی اصلاحی 1347 فقط به مندرجات اساسنامه اشاره می کنند، اما به اینکه «قرارداد شرکت» که میان موسسان اولیه شرکت تنظیم می شود باید چه شروطی داشته باشد اشاره ای ندارند. آنچه مسلم است،قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکا یا نمایندگان قانونی آن ها باشد والا اعتبار نخواهد داشت.

در عمل،تشکیل دهندگان شرکت از ورقه های نمونه ای که اداره ی ثبت شرکت ها تهیه و منتشر کرده است،استفاده می کنند.در این نمونه ها،مواردی که باید در شرکتنامه یا اساسنامه قید شود،معین شده است،بدون آنکه جنبه ی حصری داشته باشد.برخی از این موارد عبارت اند از:نام شرکت،نوع شرکت(سهامی،تضامنی و غیره) ،موضوع شرکت،مرکز اصلی و نشانی شرکت،اسامی شرکا یا موسسان و محل اقامت آن ها،زمان تشکیل شرکت و مدت آن،سرمایه ی شرکت اعم از نقدی و غیر نقدی،میزان سهم الشرکه ی شرکا،مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضا دارند،موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت،فسخ شرکت،محل شعب شرکت،و بازرسان شرکت.

ماده ی 197 قانون تجارت مقرر می کند:در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن،طبق نظامنامه ی وزارت عدلیه اعلان خواهد شد.ماده ی 6 نظامنامه ی قانون تجارت وزارت عدلیه(مصوب 1311) نیز اعلان شرکتنامه و منضمات آن در مجله ی رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت پیش بینی کرده است.در نتیجه،تشکیل شرکت موکول به این نیست که شرکتنامه،یعنی قرارداد ایجاد شرکت،حتماَ برای اطلاع عموم منتشر شود،بلکه شرکت به صرف اینکه قرارداد آن تنظیم و امضا گردد،در صورت وجود شرایط دیگر تشکیل که قبلاَ از آن ها صحبت کرده ایم،تشکیل می شود.

در حقوق ما تشکیل شرکت موکول به این است که شرکتنامه ی رسمی منعقد شود،اما برای اینکه شرکت ایجاد شود و شخصیت حقوقی پیدا کند،نه ثبت آن در دفتر شرکت ها ضروری است و نه نشر شرکتنامه و اعلان آن. به همین دلیل،ماده ی 198 قانون تجارت تاکید می کند که اگر به علت عدم رعایت ماده ی 197 این قانون بطلان عملیات شرکت (و نه خود شرکت) اعلام گردید«...هیچ یک از شرکا نمی توانند این بطلان را در مقابل اشخاص ثالثی که با آن ها معامله کرده اند، عذر قرار دهند».

اما شرکتی که در اداره ی ثبت شرکت ها ثبت نشده و به تبع آن،شرکتنامه اش اعلان نگردیده است،ممکن است با خطر انحلال مواجه شود.در واقع،ماده ی 2 قانون ثبت شرکت ها (مصوب 1310) ،ثبت شرکت های تجاری را الزامی تلقی کرده و برای مدیران شرکتی که به ثبت نرسیده باشد،جزای نقدی معین نموده و اضافه کرده است که«...در صورت تقاضای مدعی العموم،حکم انحلال شرکت متخلف نیز صادر خواهد شد».

کارت بازرگانی، مجوزی است که به دارنده ی آن اعم از شخص حقیقی یا حقوقی اجازه داده می شود تا به امر تجارت خارجی بپردازد. اخذ کارت بازرگانی فوری مطابق ماده ی 3 قانون صادرات و واردات، هر شخص اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی برای صادرات و واردات خود نیاز به داشتن کارت بازرگانی دارند که این کارت از طریق اتاق بازرگانی با یک سری شرایط خاص اخذ خواهد شد. ثبت سفارش و ترخیص کالا، واردات از مناطق آزاد، مبادرت به حق العمل کاری در گمرک و نیز صادرات کلیه ی کالاهای مجاز از کاربردهای کارت بازرگانی است. بر اساس مقرراتی که در حال حاضر در دست اجراست، اعتبار کارت بازرگانی از تاریخ صدور یک سال است. تمدید کارت بازرگانی با ارائه ی مدارک لازم برای مدت مذکور انجام می گیرد و در سری بعد نیز به همین ترتیب ادامه دارد.

 مدارک تمدید کارت بازرگانی برای اشخاص حقیقی:

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی (پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی "فرم د")

-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی ارائه دو قطعه عکس  شش در چهار الزامی است.

-ارائه اصل کارت بازرگانی

-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه در چهار مدیر عامل (جدید، تمام رخ، ساده، رنگی با زمینه سفید، بدون خط خوردگی و سالم)

-اصل مفاصا حساب بیمه نامه تامین اجتماعی (پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی) برای واحدهای تولیدی و صادر کنندگان پوست و روده

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی،به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی،برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجاره نامه عادی به نام متقاضی،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه) با امضای دو شاهد ذیل آن

-گواهی ماده 186 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن و تمدید کارت بازرگانی در سال جاری-به آدرس مندرج کارت بازرگانی-به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.

-اظهارنامه عملکرد سال های 90 و 91 و 92 و 93 به همراه 4 دوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92،93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر  ارزش افزوده دوره اول سال 95

-در صورت استیجاری بودن دفتر کار،ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری الزامی است.

-در صورت تغییر محل علاوه بر ارائه یک برگ اظهارنامه تغییر آدرس از اداره ثبت شرکت ها،ارائه یکی از مدارک مالکیت ذیل الزامیست.

-ارائه مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی الزامیست(صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی شوند)

-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.

مدارک تمدید کارت بازرگانی برای اشخاص حقوقی:

-ارائه اصل کارت بازرگانی

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه هوشمند بازرگانی فرم د)به همراه امضاء مدیر عامل و مهر شرکت،ضمناَ در صورت تغییر مدیر عامل این فرم توسط دفتر اسناد رسمی گواهی امضا شود)

-اصل مفاصا حساب مالیاتی آخرین سال عملکرد(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری(به آدرس دفتر مرکزی شرکت)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.

-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی یا تغییر مدیر عامل دو قطعه عکس شش در چهار(جدید،تمام رخ،ساده)

-گواهی ماده 186 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی درسال جاری(به آدرس مندرج کارت بازرگانی)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد

-اظهارنامه عملکرد سال های 90،91،92،93 به همراه چهاردوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92 و. 93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده دوره اول سال 95،در صورت عدم مشمولیت قانون مالیات بر ارزش افزوده ،نامه عدم مشمولیت از حوزه مالیاتی مربوطه اخذ گردد.

-در صورت استیجاری بودن دفتر مرکزی شرکت ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری الزامیست.

-یک برگ کپی روزنامه رسمی در مورد تغییرات شرکت(در صورت هر گونه تغییرات)

-در صورت تغییر مدیر عامل:

الف.اصل کارت ملی و شناسنامه مدیر عامل جهت برابر با اصل نمودن و یک سری کپی کامل از پشت و روی آن

ب.اصل گواهی عدم سوءپیشینه مدیر عامل جدید(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)که از زمان صدور آن 6 ماه بیشتر نگذشته باشد.

ج.اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان جهت برابر اصل شدن و یک سری کپی از پشت و روی آن

متولدین سال های 1341 و قبل از آن با ارائه کپی مدرک لیسانس نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.

د.ارائه اصل و کپی مدرک تحصیلی معتبر(حداقل دیپلم)

ه.داشتن حداقل سن 23 سال تمام

- در صورت تغییر آدرس ارائه یکی از مدارک ذیل الزامی است:

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام شرکت؛به آدرس مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام شرکت،برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری(در صورتیکه سند ملک مسکونی و دارای کاربری اداری است باید در اجاره نامه محضری موضوع "ملک مورد نظر جهت شرکت و یا فعالیت اداری شرکت در اختیار مستاجر قرار داده شده است"قید گردد)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجازه نامه عادی به نام شرکت،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربری اداری یا تجاری با امضای دو شاهد ذیل آن 

- اشخاص غیر ایرانی متقاضی کارت بازرگانی علاوه بر ارائه مدارک فوق به استثنای بند 8(الف-ب-ج)ملزم به ارائه تایید صلاحیت مدیران خارجی از سفارتخانه  متبوعشان و ارائه کپی پروانه کار و اقامت به همراه اصل مدرک هستند.

-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.

-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه درچهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)

تذکر:

*کارمندان تمام وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت کنند.

*در مراحل پذیرش و اخذ کارت بازرگانی حضور مدیر عامل و یا نماینده ایشان به همراه معرفی نامه و لیست بیمه الزامی است.

*برای هر واحد ملکی فقط یک کارت بازرگانی صادر می شود.

*کلیه مدارک در محل اتاق برابر اصل می شود.

تغییرات در شرکت مسئولیت محدود یکی از مراحل قانونی آن است که  شرکا نیازمند کسب اطلاعاتی نسبت به راهبری قانونی شرکت در این حوزه می باشند. گرفتن کارت بازرگانی فوری  ثبت تغییرات شرکت با مسئولیت محدود در موارد اصلی و فرعیات آن به شرح زیر است:

تغییرات شرکت های مسئولیت محدود پس از ثبت به شرح زیر است:

1. تغییر نام شرکت
2. تغییر موضوع شرکت
3. تغییر محل شرکت
4. تشکیل مجمع عمومی عادی سالیانه

موارد ذکر شده رایج ترین تغییرات در شرکتها از جمله شرکت های مسئولیت محدود می باشند. قوانین رایج  برای اعلام و اجرای این موارد در رابطه با انواع شرکتهای قابل ثبت در ایران کمی متفاوت است که ما در این مقاله به بررسی انجام این تعییرات پس از ثبت شرکت با مسئولیت محدود خواهیم پرداخت:

تغییر نام شرکت مسئولیت محدود

پس از ثبت یک شرکت شما ملزم به انتخاب یک نام با رعایت موارد قانونی رایج بر انتخاب نام برای شرکتها بوده اید اکنون اگر به هر دلیلی مایل به ایجاد تغییر در این نام انتخابی می باشید می بایست مراحل زیر را طی کنید:

1. قبل ازصورتجلسه تغییر نام، متقاضی باید نسبت به پرداخت حق الثبت اقدام و سپس به واحد تعیین نام، جهت اخذ و ثبت، نام جدید مراجعه نماید.
2. تشکیل جلسه مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه به امضاء هیات رئیسه رسیده باشد.
3. رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه شرکت
4. بعد از تنظیم صورتجلسه، اصل صورتجلسه و لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضاء آنان رسیده، فیش پرداخت حق الثبت جهت تغییر نام و اصل روزنامه حاوی آگهی دعوت و مجوز اخذ شده تحویل ثبت شرکتها خواهد شد و بعد از تحویل کلیه مدارک و قبول و تائید نام تعیینی، به وسیله مسئول تعیین نام اداره ثبت شرکتها تغییر نام امکانپذیر خواهد بود.

تغییرموضوع شرکت

آغاز فعالیت به عنوان یک شرکت نیاز به تعریف موضوعی جهت فعالیت دارد که اشخاص می تواند یک یا چندین موضوع را جهت فعالیت خود معرفی نمایند. در صورتی که پس از ثبت شرکت مایل به تعییر موضوع فعالیت خود هستید طی مراحلی که اشاره شده است ضروری می باشد:

1.  تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه که به امضاء هیات رئیسه رسیده باشد.
2. اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس (همانگونه که در مقالاتی که برای ثبت انواع شرکت تجاری اشاره گردید برخی از فعالیت ها با کسب مجوز قابل انجام می باشند)
3. بعد از تنظیم صورتجلسه اصل صورتجلسه و لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضاء آنان رسیده و اصل روزنامه حاوی آگهی دعوت و مجوز اخذ شده تحویل اداره ثبت شرکتها خواهد شد.

تغییرمحل شرکت

یکی از رایج ترین انواع اعلام تغییر برای شرکتهای مسئولیت محدود، تغییر آدرس می باشد که جهت انجام آن نیاز به مدارک و طی مراحل ذیل خواهید داشت:

1-تشکیل جلسه مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه به امضاء هیات رئیسه رسیده باشد.

2-رعایت تشریفات دعوت براساس قانون تجارت و اساسنامه شرکت. قابل ذکراست هرگاه اختیار تغییر محل شرکت دراساسنامه به هیات مدیره شرکت تفویض شده باشد، هیات مدیره با تنظیم صورتجلسه نسبت به ثبت تغییر محل شرکت اقدام می کند و هرگاه تغییر محل شرکت از یک شهرستان به شهرستان دیگر باشد، باید پرونده شرکت به شهرستان مربوطه با درخواست هیات مدیره با تصویب و تنظیم صورتجلسه ارسال گردد.

تشکیل مجمع عمومی عادی سالیانه

یکی از موارد اعلام تغییر تشکیل مجمع عمومی عادی سالانه می باشد که وظیفه آن مواردی از قبیل گزارش هیات مدیره، ترازنامه حساب سود و زیان سال مالی و انتخاب هیات مدیره جدید می باشد. جهت ثبت این تصمیمات به طی مراحل و تهیه مدارک ذیل نیاز خواهید داشت:

1-تشکیل مجمع و تنظیم صورتجلسه با امضای هیات رئیسه.
2-تنطیم لیست سهامداران در مجمع که به امضای سهامداران حاضر رسیده باشد.
3-فتوکپی شناسنامه بازرسین در صورتیکه جدیدا انتخاب شده باشند.
4-درصورتیکه مجمع عمومی عادی با حد نصاب اکثریت تشکیل شده باشد، ارائه اصل روزنامه، دعوت نامه و انجام سایر تشریفات مندرج در قانون تجارت و اساسنامه شرکت الزامی است.
5-نماینده شرکت بعد از تنظیم صورتجلسه، صورتجلسه و سایر مدارک را به اداره ثبت شرکتها تحویل و با پرداخت هزینه های قانونی، ذیل دفاتر ثبت را امضاء خواهد نمود.

از لحاظ قانونی برای تشکیل شرکت باید دارای شرایطی بود تا بتوان یک شرکت را به ثبت رساند. شرایط تشکیل شرکت ها در انواع مختلف که در قانون آمده را در این مقاله مورد بررسی قرار می دهیم تا با روند ثبت شرکت آشنا شوید. گرفتن کارت بازرگانی فوری انواع شرکت ها نیز که در قانون تجارت آمده، طبق ماده 20 قانون مزبور بشرح ذیل است:

1. شرکت سهامی
2. شرکت با مسئولیت محدود
3. شرکت تضامنی
4. شرکت مختلط غیر سهامی
5. شرکت مختلط سهامی
6. شرکت نسبی
7. شرکت تعاونی تولید و مصرف

اما قانون مدنی که به لحاظ سابقه تاریخی از قدمت بیشتری در زمینه مفاهیم حقوقی برخوردار می باشد در ماده 571 شرکت را بشرح زیر تعریف نموده است.
ماده 571 قانون مدنی: "شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی ء واحد بنحو اشاعه" در اینجا تعریف شرکت عام است و به کلیه شرکت های تجارتی و نیز شرکت های حقوقی(مدنی) قابل تعمیم است.
-اشاعه: مال اشاعه یا مشاع به مالی اطلاق می شود که تعلق و مالکیت شرکاء در آن متجلی باشد. مانند مال الشرکه یک شرکت که به شرکاء آن شرکت تعلق دارد و یا حیاط،باغچه،پله ها،آسانسور، توقفگاه خودروها و استخر و پشت بام مجتمع های مسکونی که به مالکین واحدهای مسکونی مستقر در یک مجتمع متعلق است.

انواع شرکت:
شکل گیری شراکت دو یا چند نفر به یکی از صور زیر امکان پذیر است:
الف-اختیاری
ب-قهری یا اجباری

شراکت (شرکت) اختیاری

شرکت اختیاری در قالب یکی از اشکال زیر تشکیل می شود.
1-انعقاد قرارداد بین دو یا چند نفر در خصوص شراکت با میل،اراده و رغبت شرکا،
2-ترکیب و امتزاج ارادی اموال شرکاء
3-پذیرش ارادی یک شی ء(مال) بعنوان اجرت یا حقوق مالکانه مشترک شرکاء

بموجب ماده 573 قانون مدنی"شرکت اختیاری در نتیجه عقدی از عقود حاصل می شود یا در نتیجه عمل شرکاء از قبیل امتزاج اختیاری یا قبولی مالی مشاعاَ در ازاء عمل چند نفر و نحو این ها

شراکت (شرکت) قهری یا اجباری

الزاماَ تمامی شرکت ها بصورت ارادی و اختیاری تشکیل نمی شوند چرا که در مواردی شراکت بصورت قهری و برخلاف میل، اراده و خواست شرکاء تشکیل می شود مانند:
1-مالکیت ناشی از توارث که در آن شراکت افراد در ارث، خارج از خواست و اراده شرکاء است.
2-ترکیب و امتزاج غیرارادی اموال دو یا چند نفر که ممکن است بدون اطلاع و تمایل شرکاء در اثر اجبار یا سرقت انجام پذیرد.

بر اساس ماده 574،شرکت قهری(اجباری) عبارت از "شرکت قهری اجتماع حقوق مالکین است که در نتیجه امتزاج یا ارث حاصل می شود."

شرایط عمومی صحت قرارداد

صحت و صلاحیت قراردادها منوط به انعقاد درست و صحیح آن ها است. از نظر مقنن سلامت و صحت قرارداد زمانی محرز می شود که موارد ذیل در انعقاد آن رعایت شده باشد.

1-قصد و رضایت طرفین قرارداد:
عقد قرارداد باید مبتنی بر قصد و رضایت طرفین معامله باشد. شرایط فوق زمانی حاصل است که آزادی، اراده و اختیار طرفین قرارداد مطرح باشد. بر این اساس چنانچه انعقاد قرارداد همراه با اکراه و اجبار صورت پذیرد،قرارداد از درجه اعتبار ساقط است.

2-اهلیت و صلاحیت طرفین قرارداد:
طرفین قرارداد باید از صلاحیت و اهلیت لازم برخوردار باشند.سن قانونی و برخورداری از سلامت عقل مبین صلاحیت و اهلیت است.بنابراین افرادیکه از نظر سن و عقل(قوه دماغی) به درجه بلوغ نرسیده باشند فاقد صلاحیت لازم برای عقد قرارداد می باشند.از آنجا که انعقاد قرارداد با افراد صغیر،محجور یا مجنون فاقد وجاهت قانونی است لذا در رابطه با افراد موصوف عقد قرارداد صرفاَ از طریق ولی یا قیم آن ها امکان پذیر خواهد بود.

3-معین بودن موضوع قرارداد:
معین و مشخص بودن موضوع معامله یا قرارداد از دیگر شرایط لازم جهت اثبات صحت معامله است.بنابراین عقد قرارداد برای موضوعات نامشخص و مبهم،مبطل است.

4-قانونی بودن موضوع و هدف قرارداد:
موضوع و هدف قرارداد باید مشروع و قانونی باشد.بنابراین از نظر قانون نمی توان برای یک امر غیر قانونی یا نامشروع قرارداد وضع نمود.

شرایط اختصاصی تشکیل شرکت

برای تشکیل شرکت که معمولاَ مبتنی بر تهیه و تدوین شرکتنامه است باید شرایط و ضوابطی مورد توجه قرار گیرد تا علاوه بر تحقق موارد قانونی، نوع و نحوه همکاری شرکاء نیز ترسیم و تبیین شود. بنابراین علاوه بر شرایط عمومی عقد قرارداد، موارد ویژه ای نیز تحت عنوان شرایط اختصاصی تدوین شده است که متقاضیان تشکیل شرکت می بایست آن ها را مورد مداقه قرار دهند.
شرایط مزبور عبارتند از:

1-وجود شرکاء

برای تشکیل شرکت حداقل وجود دو شریک الزامی است.از آنجا که یک شخص نمی تواند به تنهایی شرکت تشکیل دهد بنابراین تاسیس شرکت مستلزم شراکت دو یا چند شریک می باشد.لیکن قانون محدودیتی برای سقف تعداد شرکاء تعیین نکرده است.

2-همکاری شرکاء

تمایل به همکاری شرکاء نیز لازمه شکل گیری شرکت است.این همکاری معمولاَ از طریق تودیع سرمایه(خرید سهام)و حضور در مجامع و جلسات تجلی پیدا می کند.

3-تودیع سرمایه

تامین سرمایه مورد نیاز شرکت که در قالب آورده نقدی و غیر نقدی شرکاء (سهامداران) محقق می گردد نیز از جمله شروط لازم برای ایجاد شرکت است.

4-اشتغال به فعالیت تجاری

اشتغال شرکاء یا کارگزاران آن ها به معاملات تجارتی که مصادیق آن ها در ماده 2 قانون تجارت منعکس است نیز از ضروریات تشکیل شرکت است.

5-تقسیم سود و زیان

به موجب ماده 583 ق.ت کلیه شرکت های تجاری مذکور در این قانون شخصیت حقوقی دارند. هنگامی که از شخصیت حقوقی برای شرکت ها صحبت می کنیم منظور یک شخصیت جداگانه از شرکا بوده که رأساً دارای حقوق و تکالیف بوده که بر روابط آن با شرکا، اشخاص ثالث و طلبکاران شخصی شرکاء تاثیر دارد. اشخاص حقوقی دارای ویژگی ها و خصوصیاتی می باشد که به بررسی هر یک از آن ها می پردازیم:

اول: نام شخص حقوق
همان طور که اشخاص حقیقی دارای نام هستند، اشخاص حقوقی هم دارای نام می باشند. در قانون تجارت انتخاب نام برای اشخاص حقوقی به صراحت بیان نگردیده اما در بند(1) از مواد 7 و 8 و 9 لایحه اصلاحی نام شرکت به عنوان اولین اطلاعی که باید در مدارک مربوط به شرکت ها مقرر کرده باید تحت نام مخصوص تشکیل گردند.
نام شرکت لزوماَ نام تجارتی آن نیست ولی چون تحت آن نام تجارت می کند،نام شرکت معمولاَ نام تجارتی آن نیز هست و از این نظر دارای ارزش اقتصادی و قسمتی از دارایی شرکت می باشد.

دوم: دارایی شخص حقوقی
در نتیجه وجود شخصیت حقوقی،شرکت های بازرگانی دارای اموال و دارایی و درآمد مستقل می شوند.سهم الشرکه ای که شرکا در شرکت می گذارند از مالکیت آن ها خارج می گردد و جزء اموال شرکت می گردد.
از این استقلال دارایی شرکت نتایجی حاصل می گردد از جمله:
1-طلبکاران شرکا حق مراجعه به شرکت را ندارند و بالعکس طلبکاران شرکا حق مراجعه به شرکا را ندارند مگر در مواردی از شرکت ها که قانون تصریح نموده است.
2-شرکا حق عینی بر اموال شرکت ندارند و تنها حق دینی است که بر روی سهام و دارایی شرکت دارند.دارایی شرکت وثیقه تعهدات شرکت است.

سوم: اقامتگاه شخص حقوقی
شخصیت حقوقی دارای اقامتگاه مستقلی غیر از اقامتگاه شرکا است. در قانون تجارت در این زمینه در ماده 590 ق.ت آمده است که "اقامتگاه شخص حقوقی محل است که اداره شخص حقوقی در آنجاست". منظور از اداره: محلی است که در آن جا نهادهای تصمیم گیرنده و اداره کننده شرکت انجام وظیفه می کنند.

در قسمت آخر ماده 1002 قانون مدنی بیان می دارد: اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن ها خواهد بود. در مورد شرکت های تجاری که محل اداره و مرکز عملیات آن ها یکی است مشکلی پیش نمی آید اما فرض کنیم یک شرکت راهسازی در تهران می باشد در حالی که در تبریز مشغول یک عملیات راهسازی می باشد در اینصورت مطابق قانون تجارت اقامتگاه شرکت در تهران و مطابق قانون مدنی تبریز می باشد. در مورد راه حل این تعارض عده ای معتقدند که قانون تجارت را انقض نموده و عده ای دیگر هر دو را در حقیقت یکی می دانند.

چهارم: تابعیت شخص حقوقی
همانطور که شخص طبیعی دارای تابعیت معین می باشد شخص حقوقی هم دارای تابعیت مشخصی است. تابعیت رابطه سیاسی و معنوی است که فردی را که به حکومت و یا دولتی مرتبط نماید.
برابر ماده 1 قانون ثبت شرکت ها 11/3/1310: هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن ایران باشد، ایرانی محسوب می شود. مطابق این ماده برای اینکه شرکتی ایرانی محسوب شود دو ملاک لازم است 1-در ایران تشکیل گردد 2-مرکز اصلی آن ایران باشد. از طرف دیگر در ماده 591 ق.ت آمده است: اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه شخص حقوقی در آن مملکت باشد و مطابق آن اگر شرکتی به عنوان مثال در فرانسه تشکیل شده اما مرکز اصلی آن در ایران باشد ایرانی محسوب است.

در حل تعارض این دو ماده عده ای گفته اند که چون تصویب قانون تجارت موخر از تصویب تا قانون ثبت شرکتها است آن را نسخ کرده است و عده ای دیگر معتقدند که قانون ثبت شرکت ها خاص می باشد و قانون تجارت عام و در اینجا خاص مقدم عام موخر را تخصیص می زند که به نظر می رسد نظر دوم به واقعیت نزدیک تر باشد.

پنجم: اهلیت شخص حقوقی
اشخاص حقوقی مانند اشخاص حقیقی دارای اهلیت تمتع و استیفا بوده و از حقوق و تکالیف مخصوص خود بهره مند هستند و می تواند حقوق خود را اعمال نمایند.
ولی این اهلیت اشخاص حقوقی نامحدود نمی باشد. به عنوان مثال برای شرکت های تجارتی راجع به معاملات بازرگانی اصولاَ محدودیتی وجود ندارد. اما این معاملات باید حتماَ در محدوده موضوع شرکت که در اساسنامه قید شده است باشد و خارج از حد و موضوع شرکت مدیران مجاز به معامله نیستند. از طرف دیگر نمایندگان مجاز شرکت ها در حدود اختیارات و موضوع اساسنامه حق همه گونه تعهدات را دارند اما برای تعهدات خارج از اینها هیچ مجوزی ندارند. پس تعهدات شرکت از یک طرف محدود به موضوع شرکت و از طرف دیگر محدود به اختیارات مدیران می باشد.

شرکت های تجارتی را به سه گروه تقسیم کرده اند:
-شرکت های سرمایه
-شرکت های اشخاص
-شرکت های مختلط

الف) شرکت های سرمایه
شرکت های سرمایه عبارتند از: شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود. وجه تشابه این گروه شرکت ها این است که فقط دارائی شرکت، وثیقه طلب طلب کاران شرکت است و سهامداران یا شرکای آن ها فقط تا میزان سهام (آورده) در برابر بدهی های شرکت مسئولیت دارند. اگر این شرکت منحل شود و دارایی آن برای پرداخت طلب طلب کاران کافی نباشد، آنها حق مراجعه به سهامداران یا شرکای شرکت و مطالبه باقیمانده طلب خود را از دارایی شخصی او ندارند. بدین ترتیب بقیه طلب آن ها از شرکت لاوصول مانده و سوخت می شود.

ب)شرکت های اشخاص
شرکت های اشخاص از شرکت تضامنی و شرکت نسبی تشکیل می شود.
در این شرکت ها، بر عکس شرکت های سرمایه ای، فقط دارایی شرکت نیست که وثیقه طلب طلب کاران شرکت می باشد، بلکه دارایی هر یک از شرکا نیز وثیقه طلب مزبور به شمار می رود. بدین ترتیب، شخصیت و دارایی شرکا در اعتبار شرکت و رابطه معامله کنندگان با آن نقش و اهمیت دارد. به همین علت، این شرکت ها را شرکت های اشخاص نامیده اند. هر گاه شرکت منحل شود و دارائی شرکت برای پرداخت دیون شرکت کافی نباشد، طلب کاران شرکت می توانند برای باقی مانده طلب خود به شرکاء مراجعه و آن را از دارائی شخصی آن ها وصول نمایند. وجه افتراق شرکت تضامنی با شرکت نسبی این است که در شرکت تضامنی هر یک از شرکاء به تنهایی و قطع نظر از سرمایه ای که در شرکت دارد، مسئول پرداخت تمام دیون شرکت است و شرکاء در برابر طلب کاران شرکت مسئولیت ت ضامنی دارند. ولی در شرکت نسبی، طلب کار برای مطالبه و وصول باقی مانده طلب خود از دارایی شخصی شرکاء می تواند به هر یک از آن ها به نسبت آورده او به کل سرمایه شرکت،رجوع نماید.

شرکت های مختلط
شرکت های مختلط مرکب از شرکت مختلط سهامی و مختلط غیر سهامی، در این شرکت ها همان گونه که از بودن کلمه "مختلط" در اسم شرکت پیداست، اختلاط و آمیختگی شریک وجود دارد.
در این گونه شرکت ها،شرکاء بر دو نوع هستند: شریک "ضامن" و شریک "با مسئولیت محدود" در شرکت مختلط غیر سهامی، شریک ضامن و شریک سهامدار در شرکت مختلط سهامی شریک با مسئولیت محدود و شریک سهامدار در برابر بدهی های شرکت تا میزان سهام و آورده مسئولیت دارد دو دارائی شخصی آن ها به هیچ عنوان وثیقه طلب طلب کاران شرکت نیست. وضع آنان از این لحاظ عیناَ همان وضع سرمایه گذاران یعنی شرکاء و سهامداران در شرکت های سرمایه است. اما شریک ضامن، قطع نظر از مقدار سرمایه خود در شرکت، مسئولیت پرداخت دیون شرکت است و دارائی شخصی او مانند دارایی شرکت وثیقه طلب طلبکاران شرکت می باشد. هر گاه شریک ضامن دو نفر یا بیشتر باشند، در این صورت مسئولیت آن ها تضامنی بوده و در مقابل طلب کاران شرکت عیناَ همان وضع شرکای شرکت تضامنی را خواهند داشت.

شرایط ثبت شرکت:

اکثر شرکت ها در ایران سهامی خاص هستند که برای ثبت آن باید حداقل سه نفر عضو باشید.
پس از انتخاب اعضا سرمایه ی ابتدایی شرکت را فراهم آورید.مطابق قانون تجارت،برای ثبت شرکت حداقل مبلغ یک میلیون ریال لازم است که به تفکیک تعداد سهامداران و تعداد سهام آن ها باید به حساب بانکی مربوطه واریز گردد.

سپس با در دست داشتن کارت ملی و  شناسنامه به بانک مراجعه و تقاضای افتتاح حساب غیر قابل برداشت برای ثبت شرکت نمایید.
بعد از طی این مراحل، فرم آماده ی اظهارنامه ثبت شرکت و همچنین فرم صورتجلسه مجمع موسس و عادی و صورتجلسه هیات مدیره را از اداره ثبت شرکت ها دریافت کنید و پس از مطالعه و تکمیل اطلاعات خواسته شده ذیل آن امضا گردد.

با فراهم نمودن مدارک مورد نیاز هر یک از انواع شرکت، به سامانه ثبت شرکت ها مراجعه و با درج اطلاعات خواسته شده مدارک را در سامانه بارگذاری کنید و پس از تایید اطلاعات توسط کارشناس مربوطه مدارک را از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها ارسال نمایید.

مدارک به قسمت ثبت دفاتر ثبت شرکت ها تحویل و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و درج آن بر روی اظهارنامه نسبت به اخذ امضاء از متقاضی اقدام و متقاضی بعد از قید جمله "ثبت با سند برابر است" ذیل دفتر را امضا خواهد کرد.

یک نسخه از مدارک در بایگانی اداره ثبت نگاهداری و نسخه دیگر از مدارک بعد از مهر شدن تحویل متقاضی می شود.
با توجه به ماده 6 نظامنامه ی قانون تجارت وزارت عدلیه و ماده ی 197 قانون تجارت در ظرف مدت یک ماه از تاریخ ثبت شرکت، باید خلاصه ی شرکت نامه و منضمات آن توسط اداره ثبت در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت به خرج خود شرکت منتشر شود. لذا در مرحله آخر می بایست برای واریز مبلغ روزنامه رسمی از طریق اینترنتی و غیر حضوری و دریافت روزنامه رسمی شرکت اقدام گردد.

شهر زیبای رشت از مهم ترین مناطق شمالی گردشگر پذیر ایران است که هر ساله تعداد بسیاری از علاقه مندان به تاریخ و فرهنگ و طبیعت را به خود جذب می کند. اخذ کارت بازرگانی فوری خالی از لطف نیست که بدانیم این شهرزیبا،-معروف به شهر باران-در سال 2015 به عنوان شهر خلاق خوراک شناسی زیر نظر یونسکو پیوست.دهکده های ساحلی و جنگلی،کاخ ها،امام زاده ها و ده ها اثر تاریخی تنها بخشی از جاذبه های گردشگری این منطقه اند.بنابراین،استان رشت در حوزه گردشگری از ظرفیت های بسیار خوبی برای سرمایه گذاری برخوردار است.

رشت به دلیل ماهیت خود،طی سالیان دراز مورد توجه سرمایه گذاران کثیری قرار گرفته است. صنایع نساجی،شیمیایی ، الکترونیک رشت و فرودگاه رشت،تنها قسمتی از پتانسیل ها و ظرفیت های استان است که سرمایه گذاری در این استان را بدلیل شرایط خاص خود بسیار متنوع نموده است.
به دلیل استقرار صنایع و کارخانه های متعدد در رابطه با کشاورزی و دام داری و چوب بری در شهرستان رشت ،این استان شمالی از ظرفیت بی بدیل در کشاورزی و موقعیت جغرافیایی برخوردار است که همین مهم، فرصت های سرمایه گذاری بی نظیری را فراهم می آورد.
در ذیل،ضمن توضیح شرکت های مهم تجاری به چگونگی ثبت آن ها می پردازیم. لازم به یادآوری است ،شما بزرگواران، در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی می توانید با کارشناسان ما تماس حاصل نمایید.کارشناسان ما با ارائه ی خدمات حرفه ای و کارآمد،شما را در تمامی مراحل ثبت شرکت یاری و مساعدت می نمایند.
ثبت شرکت در رشت:
شرکت از اجتماع دو یا چند شریک یا سهامدار و یا موسس که دارای هدف مشترکی برای رسیدن به یک هدف واحد تشکیل می شود گفته می شود.شرکا یا سهامداران هر شرکت می توانند شخصیت های حقیقی و حقوقی باشند.هر شرکت دارای یک هدف با خط مشی می باشد که توسط شخصیت های حقیقی و حقوقی(شرکا یا سهامداران)تعیین می شود.اصولاَ این خط مشی در چهارچوبی به نام اساسنامه که دارای مفاد مختلفی می باشد تشکیل می شود.
شرکت های تجاری یا شرکت های بازرگانی هفت نوعند:
شرکت های سهامی عام،شرکت سهامی خاص،شرکت با مسوولیت محدود،شرکت تضامنی،شرکت نسبی،شرکت مختلط غیر سهامی و شرکت مختلط سهامی
شرکت به عنوان یک الزام قانونی می بایست به ثبت برسد.چرا که هر شرکت تجارتی زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد  که به ثبت رسیده باشد. نظر به اهمیت شرکت های تجارتی و اثراتی که بر آن مترتب است،منجمله داشتن شخصیت حقوقی،دولت باید حتی المقدور در تشکیل آن ها نظارت نماید تا وسیله ای برای سواستفاده نباشد.به بیانی دیگر،ثبت شرکت  وسیله ای است که دولت مقررات شرکت های تجارتی را کنترل می نماید تا بدین طریق، کلیه ی فعالیت های شرکت ها هم تحت حمایت قانون و هم تحت کنترل قانون قرار گیرد.
تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص:
شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراَ به وسیله موسسین تامین می شود.(برخلاف شرکت سهامی عام که قسمتی از سرمایه آن به وسیله موسسین و قسمتی دیگر از طریق فروش سهام به مردم تامین می گرددد).تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص نباید کمتر از سه نفر باشد.سرمایه شرکت سهامی خاص،در موقع تاسیس یا بعداَ هیچ وقت نباید از صد هزار تومان کمتر باشد.در موقع تاسیس،موسسین باید لااقل سی و پنج درصد آن را نقداَ در حسابی که به نام شرکت در شرف تاسیس و در نزد بانک،افتتاح می کنند واریز نمایند و پرداخت بقیه را تعهد کنند.تمام یا قسمتی از سرمایه می تواند غیر نقد باشد که در این صورت باید کلیه سرمایه غیرنقدی تادیه گردد.از بند دو ماده 20 لایحه اصلاح قانون تجارت چنین مستفاد می شود که هر گاه سرمایه گذاری یکی از موسسین،تماماَ غیرنقد نباشد،قسمت نقدی آن باید حداقل بالغ بر سی و پنج درصد از سرمایه وی باشد.
در شرکت سهامی خاص،تشکیل مجمع موسس،برخلاف شرکت سهامی عام الزامی نیست.ولی مانند شرکت مزبور،آورده های غیر نقد باید طبق نظر کارشناس رسمی وزارت دادگستری ارزیابی شود و نمی توان آن ها را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس مذکور قبول کرد.
برای تشکیل شرکت سهامی خاص؛موسسین باید امور ذیل را انجام دهند.
_تامین سرمایه شرکت به ترتیبی که فوقاَ بیان شد.
_تهیه اساسنامه که باید به امضای کلیه سهامداران برسد.
_تعیین روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی و اطلاعیه راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی،در آن منتشر خواهد شد.
_انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت(اصلی و علی البدل)،که باید در صورتجلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران برسد.توضیح این که مدیران و بازرس یا بازرسان بعدی به وسیله مجمع عمومی عادی شرکت انتخاب خواهند شد.مدیران بازرس یا بازرسان انتخاب شده،باید کتباَ قبول سمت نمایند.قبول سمت به خودی خود،دلیل بر این است که اشخاص مزبور با علم به تکالیف و مسوولیت های سمت خود،عهده دار آن گردیده اند.از این تاریخ شرکت سهامی خاص تشکیل شده محسوب می شود.
مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص در رشت:
_گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی سهام،که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل قسمت نقدی آن باشد.
_اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام،که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
_هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیرنقد باشد،باید تمام آن تادیه گردیده و صورت قیمت گذاری آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شود و در صورتی که سهام ممتاز وجود داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن،در اظهارنامه نوشته شود.
_صورتجلسه حاکی از انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت اعم از اصلی و علی البدل و نام روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی ها و اطلاعیه های شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی سالانه،در آن منتشر خواهد شد.این صورتجلسه باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
_نام و مشخصات مدیران و بازرس یا بازرسان منتخب اعم از اصلی و علی البدل،و دارندگان حق امضاء و نیز نام و مشخصات مدیر عامل که به وسیله مدیران شرکت انتخاب شده است و حدود اختیارات وی
اعلامات کتبی قبول سمت از طرف مدیران و بازرس یا بازرسان منتخب.قانون متذکر می گردد که سایر قیود و شرایطی که برای تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص مقرر است،در مورد شرکت سهامی خاص لازم الرعایه نخواهد بود.این قیود و شرایط عمدتاَ راجع است به تامین قسمتی از سرمایه شرکت سهامی عام به وسیله مردم که مستلزم انتشار اعلامیه پذیره نویسی و اقدامات دیگر مربوط به آن می باشد،ولی در شرکت سهامی خاص چون همه سرمایه توسط موسسین تامین می شود،در واقع نیازی به انجام امور مزبور نیست.
ثبت شرکت:
ثبت شرکت سهامی خاص،الزامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.جهت ثبت شرکت سهامی خاص،مدارک فوق را فراهم آورید.پس از آن که مدارک را تهیه کردید به سامانه ی اداره ی محترم ثبت شرکت ها به نشانی http://sherkat.ssaa.ir  مراجعه نمایید.با تکمیل اطلاعات خواسته شده، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد ، اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند .
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش ، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را امضا و از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال فرمایید.
با تکمیل فرم ها و ارسال آن به اداره ی ثبت شرکت ها اگر صورتجلسه ی شما دارای نقص باشد، برای شما ابلاغ رفع نقص ارسال می شود و باید رفع نقص نمایید و در حالتی دیگر حتی ممکن است صورتجلسه ی شما رد شود که در این حالت دلایل رد صورتجلسه طی ابلاغیه ای به شما اعلام می گردد تا نسبت به صدور صورتجلسه ی جدید اقدام نمایید.
بعد از پذیرش مدارک،مسئول اداره ،دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید و مشخصات محتویات در دفاتر مخصوص ثبت می شود.مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید . کارت شناسایی متقاضیان را اخذ می کند وآن را با مشخصات مندرج در شرکتنامه  تطبیق می دهد. احراز هویت متقاضیان ،اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر، تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است ، نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه شرکت از سایر اقدامات مسئول دفتر می باشد.و سپس تشکیل پرونده داده و در روی آن از لحاظ تکمیل امضاگواهی می نماید.سپس دو نسخه آگهی به امضای رئیس اداره رسیده و یک نسخه از تمامی مدارک در پرونده شرکت،ضبط و نسخه دوم جهت نگهداری در شرکت به متقاضی داده می شود و این سند "سند ثبت شرکت" است.
پس از آن می بایست آگهی شرکت در روزنامه رسمی درج گردد.درج در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران آخرین مرحله ی ثبت است.
تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود در رشت:
طبق ماده 96 قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود،وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.همان طور که معلوم است،از این ماده مستفاد می شود که آورده های شرکاء به شرکت با مسئولیت محدود می تواند نقد یا غیرنقد باشد.
در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است.شرکاء نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده،در مقابل اشخاص ثالث مسوولیت تضامنی دارند.مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق،ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است.
مسوولیت تضامنی داشتن شرکاء دارای این اثر است که هر گاه شرکت منحل شود و دارایی آن کافی برای پرداخت بدهی های خود نباشد،هر کدام از شرکاء به تنهایی به نسبت قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های نقدی معین گردیده،مسوول پرداخت بدهی های پرداخت نشده شرکت،خواهد بود.بنابراین اگر،مثلاَ قیمتی که برای سهم الشرکه های غیرنقدی تعیین شده،معادل ثلث کل سرمایه شرکت باشد،مسوولیت تضامنی شرکاء،نسبت به یک سوم بدهی های باقی مانده شرکت خواهد بود.در این حالت طلبکاران شرکت می توانند فقط برای وصول یک سوم طلب باقی مانده،به شرکاء مراجعه و آن را از دارایی شخصی آن ها وصول کنند.
از آن جا که در شرکت با مسوولیت محدود،شرکاء هیچگونه مسوولیتی در برابر بدهی های شرکت ندارند،باید گفت که قانون برای حفظ اشخاص ثالث،در مورد سهم الشرکه های غیرنقدی،از قاعده کلی عدم مسوولیت شرکاء عدول کرده و به شرح فوق برای آن ها مسئولیت؛نه مسوولیت عادی بلکه مسوولیت تضامنی مقرر داشته است.
مراحل ثبت شرکت در رشت:
ثبت شرکت با مسوولیت محدود،الزامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.جهت ثبت شرکت با مسوولیت محدود،مدارکی که می بایست به مرجع ثبت تسلیم گردد عبارتند از:
_تقاضانامه که در دو نسخه تنظیم خواهد شد.
_یک نسخه مصدق از شرکت نامه
_یک نسخه مصدق از اساسنامه
_اسامی و مشخصات مدیر یا مدیران شرکت و اشخاصی که حق امضاء دارند.
_نوشته ای به امضای مدیر شرکت،حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت سهم الشرکه های غیرنقدی.
پس از آن که مدارک فوق را فراهم آوردید به سامانه ی اداره ی محترم ثبت شرکت ها به نشانی http://sherkat.ssaa.ir  مراجعه فرمایید.با تکمیل اطلاعات خواسته شده، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد ، اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند .
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش ، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال فرمایید. چنانچه صورتجلسه ی شما دارای نقص باشد، برای شما ابلاغ رفع نقص ارسال می شود و باید رفع نقص نمایید.در صورت کامل بودن مدارک،متصدی ثبت یک نسخه از تقاضانامه و سایر مدارک را در پرونده ضبط نموده و مندرجات تقاضانامه را در دفتر مخصوص ثبت شرکت ها ثبت می کند و نسخه دیگر آن را با قید تاریخ و شماره ثبت،امضا و به مهر اداره،ممهور کرده و به عنوان سند ثبت شرکت،به متقاضی تسلیم می کند.متصدی ثبت باید وضع شرکت را در دفتر جداگانه ای که حاوی شماره ردیف ثبت شرکت است به نقل خلاصه از شرکت نامه و اساسنامه در صفحه ای که برای همین شرکت اختصاص می دهد قید نماید.
در ظرف ماه اول ثبت شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید توسط اداره ثبت مربوط در "روزنامه رسمی" و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت،به هزینه خود شرکت منتشر شود.
ثبت تغییرات شرکت با مسوولیت محدود:
در هر موقع که تصمیماتی برای تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت(حتی در مواردی که انحلال به علت انقضای مدت شرکت یا انجام شدن موضوع آن صورت گیرد)یا تغییر اسم شرکت یا هر تغییر دیگری در اساسنامه اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر یابند،باید موضوع بلافاصله،جهت ثبت و انتشار به شرح فوق،به مرجع ثبت شرکت اعلام گردد.
پس از تشکیل شرکت نسبت به تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی،تهیه دفاتر قانونی و پلمپ دفاتر و اخذ کد اقتصادی اقدام نمایید.